ثرات مزمن سرکه سیر بر متابولیسم لیپید در موشها نیز دلگرمکننده بود. طول مدت این مطالعات حداقل 4 هفته بود. سیر (4-1 درصد در رژیم غذایی) و تجویز پروتئین سیر در موش های صحرایی هیپرکلسترولمیک ناشی از رژیم غذایی با کلسترول بالا، به طور قابل توجهی کلسترول، تری گلیسیرید و کلسترول LDL سرم را کاهش داد.
اما هیچ تأثیری بر HDL سرم نداشت. میزان کل چربی و سطح کلسترول در کبد نیز در موش صحرایی پس از مصرف مزمن سیر کاهش یافت. آبرامویز و همکاران (1999) اثر آلیسین را به عنوان یک جزء فعال سیر بر روی تشکیل رگه های چربی در آئورت و پروفایل لیپیدی در موش بررسی کرد.
در حالی که هیچ تفاوت معنیداری بین پروفایلهای چربی خون مشاهده نشد، ارزیابی میکروسکوپی تشکیل رگههای چربی در سینوس آئورت نشان داد که مقادیر برای موشهای گروههای تحت درمان با آلیسین به طور قابلتوجهی تقریباً 5 کمتر بود.
تغییرات مطلوب در سطح کلسترول LDL به طور مداوم مشاهده شد. چند مطالعه با استفاده از پودر سیر (دارای بازده آلیسین کم) هیچ اثر کاهش چربی را نشان ندادند .
در طول یک دهه گذشته (1993-2002)، 18 مطالعه بالینی در مورد اثر کاهش چربی سیر منتشر شده است. 9 مطالعه نتایج منفی را نشان دادند و پودر سیر در هفت مورد از این مطالعات استفاده شد.
ترکیب و مقدار متفاوت اجزای گوگردی فرآوردههای مختلف سیر مورد استفاده در مطالعات مختلف میتواند یافتههای متناقض را توضیح دهد.
این نیاز به استانداردسازی فرآورده های مختلف سیر و رسیدن به یک نتیجه معتبر را برجسته می کند. سایر عوامل ممکن است شامل استخدام آزمودنی، مدت زمان مطالعه، کنترل رژیم غذایی، شیوه زندگی و روش های تجزیه و تحلیل چربی باشد.
چهار متاآنالیز از مطالعات انسانی تصادفی شده و کنترل شده با دارونما در مورد اثرات هیپوکلسترولمی سیر موجود است.
تجزیه و تحلیل ها همچنین نشان داد که میزان خواص سیر برای کاهش کلسترول به طور قابل توجهی از یک مطالعه به مطالعه دیگر متفاوت است.